Güle güle, Google+: Google'ın sosyal ağı hayatımı nasıl değiştirdi?

Bu başlık abartı ya da abartı değil. Google+, sosyal dünyanın alay konusu olabilir ve sadece yorum yapmak isteyen Google ve YouTube kullanıcıları için bir baş belası olabilir. bir video veya bir Google Haritalar incelemesi bırakın, ancak bu, bir pusuda bırakmanın ötesinde büyüdüğüm ve aslında katılıyor. Kullanmak konusunda gerçekten iyi hissettiğim ilk platform ve çevremdeki topluluk oldu. Yetişmekte olan bir teknoloji meraklısının bir sayfaya blog yazıp sözcükler dökmeye başlamasının bir milyon ve bir yolu varken, Google+ benim yer, Android Central tarafından fark edilmeden ve işe alınmadan önce blog yazdığım ilk ve tek yer buydu. Bu yüzden sesimi şekillendiren, ağ oluşturma çabalarımı başlatan ve bugüne kadar hissettiğim en sağlıklı dijital sosyal deneyimi bana veren platforma sonsuza kadar minnettar olacağım.

Teşekkürler Google+, seni terk ettiğim için üzgünüm.

Google + 'ya ilk ne zaman dalmaya başladığımı bile hatırlamıyorum - bu üniversitede bir ara, muhtemelen Nexus 7 tabletimi aldığım sıralarda oldu - ama yavaşça çoğunlukla Başkalarının gönderileri hakkında yorum yapmak, kendi paylaşımlarımı yapmak ve geniş ve bazen kopuk bir Topluluklar koleksiyonu aracılığıyla bulduğum bazı insanlarla gerçekten bağ kurmaya başlamak ve Çevreler. Hayal kırıklıklarını paylaşmak için Google + 'yı kullandığımı hatırlıyorum - sosyal medya her zaman yakınmam gereken bir yer oldu, sağlıklı olmak için çok sevdiğim bir aktivite - ama daha fazlası bundan da öte, Google + 'da başarıları ve sessiz zaferleri paylaşmanın, sorunlara yardımcı olmanın ve Android hata raporlarına ve nasıl yapılır sorular. Twitter'dan daha kişisel ve Facebook'tan daha olumlu hissettirdi ve onu sevdim.

Hayalet kasaba ya da değil, Google+ beni pusuda bekleyen ağdan ağa dönüştüren ağ oldu.

Sonra üniversite bitti ve bir TV kanalında çalışmaya başladım ve Google+ zaman öldüren bir tutkudan fazlası haline geldi; bir cankurtaran halatı oldu. Google+, yapımcılarımın teknoloji hikayelerini kesip yanlış yorumlama biçimleri çığlık atmak istediğim yerdi ve kimseyi tanımadığım yeni bir kasabada Google+, sosyal ve aklı başında kalmamdı. Yemek molalarımda ve izin günlerimde üretken sözlere duyduğum tutkuları mikro gönderilere aktarmam uzun sürmedi.

G + 'daki ilk blog yazım, Google'ın Motorola'yı Lenovo'ya satması ve bunun nasıl dünyanın sonu olmadığı hakkındaydı. Bu gönderiler çoğu zaman katartik başyazılardı, Chromecast'lerin ne kadar harika olduğuna dair haykırışlarım ancak yanlış anlaşıldı ve yeni uygulamaları nasıl keşfetmeniz ve bir Chromebook'u denemeniz gerektiği - bazı şeyler asla değişmez. Gönderilerin erişimi büyüdü, yorumlar daha da uçtu ve bazı günler diğerleri kadar iyi geçmedi. Temmuz 2014'te gülünç derecede sıcak bir günde, iyi bir Android deneyimi için artık root gerekli olmadığına dair "Root of Temptation" yazdım ve kısa bir süre sonra ROMmer'lardan gelen alevli bir tepki selini kışkırtma olasılığı üzerine kendimle tartışırken, bunu yayınladığım her zamanki topluluklarla paylaştım makaleler.

Sonra komik bir şey oldu: İnsanlar benimle aynı fikirde oldu ve benim küçük köksüz konuşmam Google + 'da 200.000 kişiye ulaştı. Biraz şaşırmıştım ama ertesi gün başka bir şey yazdım ve dünya dönmeye devam etti.

Sonra bir şey Gerçekten mi çılgınca oldu: Android Central'ın eski baş editörü Phil Nickinson'dan bir e-posta aldım (ve şu anki Modern baba)

On yıl önce bu hayatı kendim için asla hayal edemezdim ve Google+ olmadan bu mümkün olmazdı.

Google + 'da fark edilip işe alındığıma inanamadım - hala 4 buçuk yıl sonra buna gerçekten inanamıyorum - ama bu fırsatı kaçırdım, yardım yazmaya ve nasıl yapılır? Google+, Google Play ve Tasker hakkındaki içerik, yavaş yavaş daha iyi ve daha iyi hale geldi ve Phil'in serbest çalışmaya ilk teklifinden dört yıl sonra, Android'de tam zamanlı bir pozisyonu kabul ettim Merkez.

Bugün, temelde Walt Disney World'de yaşıyorum ve on yıl önce kendim için asla hayal edemeyeceğim bir yaşam için Chromebook'lar, kılıflar, temalar ve Android uygulamaları hakkında yazıyorum. ve beni kabuğumdan çıkaran ve gördüğüm en güvenli, en şımarık toplulukların bazılarında konuşmayı öğrenmeme izin veren bir platform olmadan mümkün olmayacak bir hayat.

Google+, 2017'nin başlarında bir ara bildirim sistemini bozarak yorumların yanıtlanmaması ve G + 'nın yavaş yavaş arka planda kaybolmasına izin vermek benim gibi meşgul kullanıcılar için iki iş arasında uyanık kalmaya çalışıyor ve özgür değil zaman. Beni bozuk bildirimler kadar küçük bir şeyin üzerine inşa eden ağdan düştüğüm için nefret ediyorum. artan miktarda bot / spam - ve özellikle dijital arkadaşlıklarımın bazılarının ağ.

Google+ arkadaşlarımdan bazıları Twitter gibi diğer ağlar aracılığıyla iletişim halinde kaldı, bazıları hala Hangouts aracılığıyla konuşuyorum ve bazıları artık Google+ çevrimdışı olduğu için nasıl iletişim kuracağım konusunda hiçbir fikrim yok. Bugün olduğum kişi olmama yardımcı olan Plusser'lardan biriyseniz - ya da sadece aklımda kalmam için birine ihtiyaç duyduğumda çalıştığım biriyseniz - bana vurun Twitter, Redditveya hatta e-posta ve bizi bir araya getiren ağ için bir tane dökelim.

Google + 'ya veda ederken - ve Gelen kutusu, Inbox'a olan bağımlılığım hakkında konuşmaya bile hazır değilim - alçaktan gelen hakaretleri ve ölü memleri geri alın ve bir ağa biraz saygı gösterin. benzersizdi, yeterince kullanılmıyordu ve bu harika şirkette bu harika işe gelişimde oynadığı rol için sonsuza kadar minnettarım.

Google + 'yı ilk gerçek dijital evim yapan her kullanıcıya, geliştiriciye ve Google çalışanına çok teşekkür ederim. Ve şimdi, hepiniz müsaade ederseniz, şimdi ağlayacağım.

Ara Wagoner

Ara Wagoner, Android Central'da bir Yazar. Telefonları temalıyor ve bir sopayla Google Play Müzik'i dürtüyor. Yardım ve nasıl yapılır yazmadığı zamanlarda, Disney hayalleri kuruyor ve şov melodileri söylüyor. Onu kulaklıksız görürsen, KOŞ. Onu Twitter'da takip edebilirsiniz @yavbirah.