HTC Vive, VR'nin geleceği hakkında bildiğim her şeyi nasıl sıfırladı?

Gözlerim kapalı olsaydı muhtemelen meşgul bir oto kaporta dükkanı dediğim şeyin sesleriyle çevriliyim. Ama içinde bulunduğum odada normalde bu seslerle ilişkilendirdiğim büyük makineler yok. Oldukça küçük bir oda, görünüşe göre bir tür onarım istasyonu. Sol omzumun arkasındaki hoparlörün üzerinden belli belirsiz tanıdık bir ses geliyor ve ellerimde tuttuğum elektrikli aletleri şarj etmemi söylüyor. Aşağıya bakıyorum ve elbette elimde tanımadığım bir çift aynı araç var. Sesin kaynağıyla yüzleşmek için arkamı döndüğümde, istasyonuma dağılmış birçok plandan birine damgalanmış kötü şöhretli Aperture Laboratories logosunu yakaladım. Masamı oluşturan uzun yüzeyin sol tarafında, bir P-vücut heykelciği bana bakıyor.

Önümüzdeki birkaç dakika, ellerimdeki aletlerle kendimi alıştırarak, bunları çekmeceleri açmak ve kolları çekmek için kullanarak geçirdim. Sonunda odanın uzak tarafındaki büyük garaj tarzı kapıyı açmam talimatı verildi. Bana söyleneni yapıyorum, odaya girerken ciddi şekilde arızalı bir Atlas robotunu keşfetmek için kapıyı açıyorum. Bir makine yere düşüyor ve onu yerinde tutuyor ve ses bana bu Atlas ünitesini patlamadan önce onarmam gerektiğini söylüyor. Talimatlar hızlanıyor ve giderek daha belirgin hale geliyor, neyin yanlış olduğunu anlayıp zaman dolmadan bu robotu tamir etmeyeceğim. Atlas robotu patlamak yerine parçalara ayrılıyor. Ses, artık onarım hizmetlerine ihtiyaç duymadığımı açıklamak için dahili telefona geri dönüyor ve zeminin bazı bölümleri, şu anda her yerde bulunan birçok parçayı atmak için kayıyor.

Aniden duvarlar çekiliyor ve etrafa baktığımda Aperture Laboratories'in merkezinde olduğum anlaşılıyor. GlaDoS, tüm gücüyle ve alayıyla gökten iniyor ve şimdi yeni bir şekilde katkıda bulunacağımı bana bildiriyor. Biliyorsun, bilim için. Duvarlar, orijinal Portal oyunundaki çok tanıdık duvarlarla değiştirildi ve önüme bir bulmaca küpü atıldı. Bloğa gitme fırsatım olmadan önce oda parçalara ayrıldı ve GlaDoS'un yarattığı çılgın labirentte bir başka zayiat haline geldim.

Hikayesinin nasıl bittiğini biliyorum, bu yüzden ölmekten çok üzülmüyorum.

Kulaklıklar ve gözlükler çıkar, kontrolörler yerleştirilir ve SteamVR ile ilk deneyimim ve HTC Vive sona erdi. O odaya girdiğimde, sadece 20 dakika önce, bu deneyime hazır olduğumu düşündüm. Gibi şeyler üzerinde saatlerce çalıştıktan sonra Google Cardboard, Maelstrom VR, Epson Moverio ile, Pinc VR, Samsung Gear VRve Oculus Rift'in iki farklı versiyonu, bir VR deneyiminin beni şaşırtacağını düşünmemiştim. Zaten yeterince gerçek görünen sanal bir uçurumun üzerinden bakarken, zihniniz bunun gerçek olmadığını hatırlamadan önce vücudunuzun tepki gösterdiği tuhaf zayıflığı hissettim. Zaten büyük bir kamyonda oturdum ve sanki aracın içindeymişim gibi kilometrelerce sürdüm. VR deneyimlerim arasında konserler, uzay araştırmaları, su altı seyahatleri ve kabul ettiğimden daha fazla hız trenleri var. Bu noktada teknolojiden bıkmış olduğum ya da sıkılmadığım için değil, beklentilerimin bugüne kadarki deneyimlerime göre iyice yönetilmesi. Mevcut VR teknolojisinin sunabileceği her şeyi, en azından benden gerçek şok ve sürpriz yaratmaya geldiğinde zaten deneyimlediğimi düşündüm.

Ben çok, çok yanılmışım.

Geçmişteki VR deneyimlerim tam da bu - geçmişte. Burada gördüğüm şey gelecekti.

SteamVR'yi özel kılan şeylerin çoğu, Valve ve HTC'nin kafa takibi yapmaya karar verme şeklidir. Çoğu VR donanımının başınıza yakın monte edilmiş ivmeölçerlere ve jiroskoplara dayandığı yerlerde, SteamVR tamamen lazerlerle ilgilidir. İçinde durduğum odanın köşelerindeki bir çift ışık kutusu benim için ek veri noktaları sundu. hareket ve bu fazladan verilerin, başımın ve el izlememin ne kadar doğru olduğuyla çok ilgisi var. gösteri. Boş oda etkin bir şekilde benim oyun alanımdı ve duvarlara yaklaşırsam, sanal gerçeklik alanında yaptığım her şeyde mavi çubuklar parlayarak bana çok yakın olduğumu bildirirdi.

Açık bir alanda hareket etme özgürlüğü benzersiz bir gerçeklik seviyesi ekledi, ancak kontrolörler deneyimi gerçekten eve götüren şeydi. Aşağıya bakıp ellerimin nerede olması gerektiğini görebilmek ve her şeyin çok daha gerçekçi görünmesini sağlamak. Denetleyicilerin kendileri oldukça basittir. Her elinizde bir tetikleyici ve baş parmağınızın gittiği yerde bir dokunmatik yüzey var. Oyun, bu denetleyicileri elinizde tuttuğunuza karar verirse, olayların ilginçleştiği yerdir. Bir kılıcı sallamak, bir tuvali boyamak, hatta çoğu Tony Stark modasında arayüzlü karmaşık 3 boyutlu gezinmek bu denetleyicilerle mümkün hale geliyor. Bir şeye sadece uzanıp dokunabilmek kadar doğal değil, ama özellikle oyun için oldukça popüler bir mekanizma olacak.

Gözlük takarsanız, Vive deneyimine hoş bir şekilde şaşıracaksınız.

Kullandığım donanımların hiçbiri herhangi bir şekilde nihai bir tasarım olmasa da, deneyimi benim için daha iyi hissettirmenin bir diğer büyük kısmı da kulaklığın kendisinin tasarımıydı. Yüzüme koyduğum diğer VR cihazlarının aksine, HTC Vive etrafta dolaşmama ve gözlüklerim hala takılı oynamama izin verdi. Yeterince net olan bir şey elde edene kadar odak noktasını değiştirmeye gerek yok - bu kulaklığı kullanırken herkesin görebileceği şekilde görebiliyordum. Oraya sıkı bir şekilde uyuyor, elbette, ama gerçekten de çoğu reçete çerçevesinin zevk almak için yeterince rahat olacağını hissettim, ki bu çok büyük.

Bu kulaklıklardan birine sahip olmakla ilgili önemli ayrıntılardan herhangi birini duymamız için Ekim ayı olacak. Fiyatlandırma, mekansal gereksinimler, minimum donanım gereksinimleri, lansman içeriği ve tabii ki bitmiş tasarımlar gibi şeyler. Hâlâ karar veriliyor. Bu uzamsal gereksinim çok büyük ve açık ki ne Valve ne de HTC'nin bunu tam olarak çözemediği. Mevcut demo kurulumları, hareket etmek için yeterli büyüklükte bir oda gerektiriyor ve bu deneyim harika olsa da Çoğu insan için evlerinin bir bölümünü halatla halletmek, sanal gerçeklikten başka bir şey olamaz. alan. HTC'nin Jeff Gatiss'iyle kısa bir sohbette, şirketin şu anda aradığı açıkça ortaya çıktı. Vive'ı yalnızca masasında gerçekten kullanabilen kişilerin, soğuk. Aynı zamanda, HTC ve Valve, Vive'ın engelli bir odada konuşlandırılabilmesi için bunu yapmayı planlıyor. koltuklar ve sandalyeler gibi ve ara yüzün cihazınızla çarpışmadığından emin olun. çevre.

HTC Vive ile kısa deneyimim, sanal gerçeklikle ilgili çok ihtiyaç duyduğum heyecanı günlük hayatıma geri getirdi. Kendinizi HTC'nin ABD turunda bu donanımı deneyebilecek bir konumda bulursanız, günü ayırmanızı ve bunu yapmanızı öneririm. Ve İngiliz millet, siz çok üzülmeden önce, şirketin ABD dışındaki demo istasyonları üzerinde çalıştığını duydum, ancak henüz resmi bir açıklama yapılmadı. Google Cardboard ve Samsung Gear VR uygulamaları ile çevriliyim ve hala heyecanlıyken bu mobil platformlarda sunulan deneyimler açıkça SteamVR'ın tamamen yeni bir tür Oynanış. Bir deneyime dalma fikrini henüz yakalamaya başladık ve HTC Vive, tüm sektörü bu kavramı daha derin bir şekilde anlamaya itecek.