Recenzja retrospektywna HTC Inspire 4G: Moje pierwsze pragnienie Androida

Źródło: Hayato Huseman / Android Central

Techno-stalgia

Android Central

• Najlepszym tabletem z Androidem był Pixel C.
• Retrospektywna recenzja Galaxy S Fascinate
• Recenzja retrospektywna HTC Inspire 4G
• Dlaczego Moto X był najlepszy
• Honeycomb: wersja na Androida, o której wszyscy zapomnieliśmy
• Nexus Q był super dziwny, ale wpływowy
• NVIDIA Shield jest ponadczasowy
• Pierwsze telefony, które pokochałem
• Android 10 vs. Android 4.4.0
• Telefony z systemem Android z fizycznymi klawiaturami
• Przyznaj się, Android był do niczego przed 2017 rokiem
• Dzikie początki inteligentnych zegarków na Androida

Windows Central

• Dni świetności Windows Phone
• Dziedzictwo Pocket PC
• Gry na PC zmieniły moje życie
• Najlepsze gry wideo lat 80-tych
• Dlaczego Zune był wspaniały
• 35 lat Windows
• Pamiętając Xbox 360

iMore

• Pierwsze wspomnienia z Maca
• Pamiętając arkady
• Miłość do LAN
• Lemonade Stand wspomnienia
• Klasyczny iPod Classic
• Pamiątki z instrukcji gry
• Nintendo Nostalgia
• Kasety a muzyka cyfrowa

Profesjonalnie recenzuję smartfony i technologie mobilne od blisko siedmiu lat, ale na długo przedtem otrzymywałem pieniądze, wymieniałem się telefonami przy każdej okazji, ponieważ chciałem po prostu wypróbować tyle różnych doświadczeń, ile miałem możliwy.

Już napisałem wiele razy o mojej relacji z pierwszym telefonem po stronie Androida, HTC Inspire 4G, ale tym razem w końcu ugryzłem kulę i zamówiłem jeden z eBay. Fajnie było przypomnieć sobie, jak Android wyglądał kiedyś i jak konstrukcja unibody HTC nadal (w większości) trzyma się dzisiaj.

Dni chwały HTC

Od czego w ogóle zaczynam? Inspire 4G był tak naprawdę przemianowanym amerykańskim wariantem Desire HD, z dużym logo AT&T z tyłu, przypominającym dokładnie, dla jakiej sieci jest przeznaczony - pamiętasz, kiedy wyłączność przewoźników była wielką rzeczą? Część nazwy 4G była wówczas ważnym brandingiem, ponieważ był to właściwie pierwszy telefon w ofercie AT&T obsługujący sieć HSPA + 4G.

Inspire 4G wystartował mniej więcej w tym samym czasie, co HTC Thunderbolt, który podobnie służył jako punkt startowy dla sieci 4G LTE Verizon. Oczywiście oba telefony odbiegały od szalenie udanego EVO 4G, który pomógł uruchomić sieć WiMAX firmy Sprint. Nie trzeba dodawać, że HTC był duży radzić sobie we wczesnych dniach Androida.

Dla mnie Inspire był moją pierwszą prawdziwą ekspozycją na Androida po flashowaniu kilku bardzo wadliwych i przestarzałych kompilacji na moim iPhonie 4. Sprzęt był oszałamiający, nawet pochodzący z tego, co nadal uważam za jeden z najbardziej imponujących projektów Apple.

W czasach, gdy prawie każdy inny telefon na rynku był wykonany z taniego, cienkiego plastiku, Inspire był dostępny w miękkiej w dotyku aluminiowej obudowie unibody. Jedynym plastikiem zastosowanym na zewnątrz było zwiększenie siły sygnału i zapewnienie dostępu do tacek microSD i SIM na spodzie telefonu, a także do komory baterii z boku.

Moje jedyne skargi dotyczące dzisiejszego projektu są dokładnie takie, jak dziewięć lat temu. Przycisk zasilania znajduje się w lewym górnym rogu ramy Inspire i daleko zbyt zagłębiony, przez co trudno go dosięgnąć i jeszcze trudniej nacisnąć. Jest też kwestia komory baterii, której zdjęcie było prawie niemożliwe bez rozerwania Twój paznokieć wyczyści lub strzępi sam telefon, jeśli spróbujesz wbić monetę w jego maleństwo karb.

Źródło: Hayato Huseman / Android Central

Ten, który dostałem z serwisu eBay, jest trochę szorstki na brzegach; rocker głośności dosłownie wisi na włosku, a ekran trochę trzeszczy, jeśli naciskasz blisko dna. Ale to niezwykłe, jak bardzo ten telefon pasuje do nawet dzisiejszych flagowców, jeśli chodzi o jakość wykonania i projekt.

Oczywiście specyfikacje to inna historia. Inspire 4G działał na 1-GHz procesorze Snapdragon S2 z potężną pamięcią RAM 768 MB. To jest jedna szesnasta pamięci RAM w OnePlus 8 Obecnie używam i nie będziemy nawet rozmawiać o 4 GB pamięci wewnętrznej Inspire - na szczęście przynajmniej pochodzi z kartą microSD 8 GB.

Pamiętam, że wtedy czułam się szybko, ale Inspire dorównuje dzisiejszym standardom; przeglądanie sieci lub przewijanie galerii zdjęć wystarczy, aby zakrztusić Androida 2.3 Gingerbread, choć do kredyt telefonu, byłem zaskoczony płynnością (w większości) preinstalowanych gier, takich jak Asphalt 5 i Teeter biegł.

To była fajna podróż po ścieżce pamięci, aby ponownie dowiedzieć się, jak działał Android; Prawie zapomniałem o dawno przestarzałych przyciskach Menu i Wyszukaj w rzędzie funkcji pojemnościowych oraz HTC Sense UI 3.0, choć stosunkowo piękny obok zapasów. Android 2.3 jest pełen zbędnych ustawień, takich jak strona Personalizuj, do której można uzyskać dostęp, dotykając dedykowanej ikony w stacji dokującej lub przytrzymując przycisk w domu ekran.

Fajnie było ponownie dowiedzieć się, jak działał Android.

Ale w czasach, gdy producenci domagali się wrzucenia własnych śladów tożsamości i osobowości do swoich telefonów, Sense tak było zabawa. Możesz użyć tej strony Personalizuj, aby całkowicie zmienić wygląd interfejsu za pomocą zaledwie kilku dotknięć, a HTC Hub był domem dla niezliczonych motywów użytkownika. Przydatne były również widżety News i FriendStream na ekranie głównym (ten ostatni był centrum dla wszystkich twoich społeczności media), a kto mógłby zapomnieć o gigantycznym widżecie pogody / zegara, który wszyscy instalowaliśmy na każdym nowym telefonie od lat?

Co zabawne, kiedy mój nowy Inspire pojawił się na początku tego tygodnia, musiałem zalogować się na moje dawno porzucone konto Gmail, które jest starsze niż sam telefon, ponieważ Android 2.3 nie obsługuje uwierzytelniania dwuskładnikowego Google - to doprowadziło do zupełnie innej nostalgicznej podróży, którą ja, ahem, przyzwyczajenie w najbliższym czasie będziesz pisać (nie potrzebujesz dostępu do wszystkich z nich Linkin Park AMV). Nic dziwnego, bardzo kilka moich codziennych aplikacji nadal obsługuje Gingerbread, a nawet te, które były widoczne w Play Store (właściwie Android Market, zanim go zaktualizowałem), podobnie jak Instagram, zawieszał się przy uruchomieniu każdego czas.

Źródło: Hayato Huseman / Android Central

Żywotność baterii jest dokładnie tak zła, jak pamiętam. Pojemność 1230 mAh już wydaje się śmiesznie mała jak na dzisiejsze standardy, ale nawet w 2011 roku była znacznie poniżej normy. Motorola Atrix, na którą w końcu oddałbym swój Inspire, miała stosunkowo dużą baterię 1930 mAh, a Galaxy S II znajdował się pośrodku z 1650 mAh. Na szczęście tak było kiedy baterie można było łatwo wymieniać, ponieważ nawet w czasie, gdy piszę ten artykuł, mój Inspire ma 40% przy drugim ładowaniu dnia, przy praktycznie zerowym poziomie posługiwać się.

Istnieją inne przezabawne oznaki jego wieku, na przykład całkowity brak przedniego aparatu. Oba wyżej wymienione telefony zostały wydane w ciągu kilku miesięcy od Inspire i zostały wyposażone w selfie, ale Inspire poradził sobie z tym przeoczenie dzięki trybowi autoportretu, który pozwala na użycie tylnego aparatu, głośne sygnały dźwiękowe po wykryciu twarzy i ostatecznie zrobienie zdjęcia automatycznie.

Te sygnały dźwiękowe pochodziły z niezwykle cienki, mały głośnik umieszczony z tyłu telefonu obok aparatu, którego rozmieszczenie sprawiało, że dzwonki i muzyka brzmiały odlegle i dość okropnie. Aha, i ten aparat jest powolny. Trudno jest zrobić zdjęcie, które nie jest przesłonięte rozmyciem ruchu, ponieważ telefon potrzebuje tak dużo czasu na zrobienie i przetworzenie obrazu po naciśnięciu przycisku migawki. Udało mi się zrobić kilka dobrych zdjęć, ale nawet w 2011 roku nie był to szczególnie dobry aparat.

Źródło: Hayato Huseman / Android Central

Oczywiście nie zamierzam zamienić karty SIM na Inspire (chociaż skłamałbym, gdybym powiedział, że o tym nie myślałem), ale powrót do telefonu naprawdę rozpalił moją miłość Android - ten sam entuzjazm, który dał mi tę niesamowitą pracę, w której mogę robić dokładnie to, co robiłem podczas mojej pierwszej walki z Inspire: rozmawiać o każdym nowym gadżecie, jaki mogę dostać w swoje ręce na.

Ta nostalgia też nie jest tylko moja. Napisałem kilka na Twitterze zdjęcia z tej recenzji w weekend, a odpowiedzi są pełne miłych wspomnień z HTC, który był kiedyś. Cieszę się, że firma wraca do mobilnej przestrzeni ze swoim (wprawdzie ponurym) nowy telefon 5G, ale trudno sobie wyobrazić jakikolwiek powrót do chwały.

Inspire mógł mieć wadę, nawet w czasach swojej świetności, ale jestem nieskończenie wdzięczny za ścieżkę, którą dla mnie utorował i radość, jaką mieliśmy po drodze.