Zakończenie The Last of Us Part 2 to złamana opowieść o nihilistycznym pobłażaniu

Źródło: Sony

Przed nami główne spoilery do The Last of Us Part 2, Dishonored, Dishonored 2 i Avatar: The Last Airbender.

Można powiedzieć, że The Last of Us Part 2 to arcydzieło. Lata po pierwszym ujawnieniu, The Last of Us Część 2 jest wyłączony. W chwili pisania tego artykułu ma 94 na Metacritic i Opencritic, co oznacza dziesiątki niezwykle pozytywnych recenzji. To także pobite rekordy własne PlayStation, sprzedał się w czterech milionach egzemplarzy w pierwszych trzech dniach, stając się najszybciej sprzedającym się ekskluzywnym PS4 w historii. Dla studia nie ma nic lepszego niż weryfikacja krytyczna i finansowa.

Rozumiem dlaczego. Przechodząc przez większość mojej prawie 24-godzinnej rozgrywki, śmiejąc się i marudząc z powodu losów różnych postaci, poruszając się po elementach scenografii, które zostały tak starannie wykonane, było wiele w tym doświadczeniu, cieszył się.

Jednak gdy napisy końcowe się skończyły i zebrałem myśli w ciągu kilku godzin po zakończeniu mojej pierwszej gry, nie mogłem pozbyć się gryzącego uczucia pustki. To nie był smutek z gorzko-słodko-gorzkiego, ale całkowite zakończenie, ani też nie potrzebował czasu na przetworzenie mojego doświadczenia - to była po prostu pustka. Świadomość, że ostatnie 10% podróży, którą odbyłem, nie miało sensu i całkowicie unieważniło to, co grałem wcześniej, stworzyło zepsutą opowieść o czystym nihilizmie.

Mam dwa główne problemy. Gra nie wzbudza wiele sympatii u głównej postaci, co pozwoliłoby jej zadziałać. Nie udaje się również ustawić zakończenia z powodu ograniczeń rozgrywki, przez co niektóre wybory są całkowicie irytujące i nienaturalne.

Trzeba podziwiać szczegóły, które Naughty Dog zaszczepiło w tym świecie. Animacje, gęste listowie i zarośla, po prostu jak ZIELONY wszystko jest - to cud techniki. Spędziłem dużo czasu bawiąc się gitarami, próbując dopasować różne piosenki. Dialogi i rozmowy między różnymi postaciami są jednymi z najbardziej naturalnych, jakie kiedykolwiek słyszałem.

A wszystko to zostaje na końcu wyrzucone, by po prostu wbić w to, że „zemsta jest zła”.

Ujawnienie: wcześnie grałem z recenzją dostarczoną przez Sony Interactive Entertainment Canada.

Problem z Abby

Źródło: Android Central

Jeśli grałeś w nią lub byłeś zepsuty, wiesz, że The Last of Us Part 2 ma gotowy i czekający zwrot akcji, w tym kartę trick w rękawie. Po przejściu przez pierwszą połowę gry prawie wyłącznie jako Ellie, przez większość czasu grasz jako Abby druga połowa, cofając się do retrospekcji na długo przed pierwszym dniem w Seattle i widząc jej stronę fabuła.

Doceniam to, co próbował zrobić Naughty Dog. Wygląda na to, że reżyserzy zrozumieli, że po prostu bieżnikowanie terenu pierwszej gry - zabranie Joela i Ellie na jakiejś wycieczce samochodowej, zabijając i odkrywając cały kraj, gdy się związują - nie zrobiliby tego wystarczać. Należało podjąć ryzyko.

Pozornie ten pomysł się opłaca. Jest jednak jeden wielowarstwowy problem. Abby to dobra postać, ale taka jest nie sympatyczny charakter.

Pracuje całkiem szczęśliwie dla WLF, która jest zasadniczo faszystowską milicją. Podejmowana jest próba namalowania WLF jako wspólnoty pracującej, swego rodzaju odpowiednika Jacksona, która nie działa. W dokumentach rozrzuconych po całym Seattle widzimy, że WLF zachowują się tak samo źle - jeśli nie gorzej - jak poprzednia okupacja wojskowa. WLF strzela do nowicjuszy w zasięgu wzroku. Tymczasem Jackson wita nowo przybyłych, gdy widzimy, że Tommy oferuje grupowe schronienie Abby i możliwość uzupełnienia zapasów. Z radością wspierała również śmierć dzieci Serafitów, zanim została uratowana przez Yarę i Lew. Próba porównania tych dwóch i zmuszenia gracza do zignorowania z mocą wsteczną ścieżki zemsty Ellie jest w najlepszym przypadku niewystarczająca, aw najgorszym komiczna.

Źródło: Android Central

Przyznam, że byłem zaskoczony, gdy dowiedziałem się, że ojciec Abby był głównym chirurgiem świetlików, które zabił Joel. Chęć zemsty jest zrozumiała. Dowiesz się tego jednak w pierwszej godzinie rozgrywki w sekcji Abby, a do przejścia jest jeszcze kilkanaście. Przez resztę tego czasu w mojej głowie wbijała mi się ta sama myśl: zwykłe granie jako Abby nie sprawia, że ​​czuję jej.

Abby nie jest odpowiednikiem Ellie - należy do Joela.

Nawet przyjaciele Abby, z którymi powinniśmy się również nauczyć współczuć w dziale Abby, są w większości okropnymi ludźmi. Tylko Owen i Mel mają jakiekolwiek powody, by być lubiani, a nawet wtedy ledwo. Widzimy, jak Owen szczęśliwie zdradza swoją ciężarną partnerkę z Abby. Mel jest ledwie postacią poza jej związkiem z Owenem.

Oprócz Mel i Owena Abby nie ma wystarczająco dużo czasu, aby zanurzyć się w śmierci swoich przyjaciół - śmierci, które są naturalną konsekwencją jej zemsty na Joelu. Gdybyśmy widzieli reakcję Abby, zdajemy sobie sprawę, że jej grupa jest prześladowana i ścigana jeden po drugim, rzucając Ellie w światło podobne do seryjnego mordercy, dałoby szansę na pojawienie się większej liczby strzępów ludzkości.

Ten brak współczucia ma jednak sens w innym świetle. Rozmawiałem z przyjaciółmi, którzy również ukończyli tę grę i wielu z nich twierdzi, że widzą Abby jako odpowiednik Ellie. Ale Abby nie jest odpowiednikiem Ellie - należy do Joela.

Joel był brutalnym człowiekiem w brutalnym świecie, a jego śmierć działała jak karmiczna sprawiedliwość za jego czyny z pierwszej części. Abby to brutalna, gwałtowna osoba, która porzuciła stabilność, ponieważ coś sprawiło, że poczuła miłość, tak jak Joel. To genialny analog, ale sprzeczny z ideą usprawiedliwienia Abby. Joel nie był usprawiedliwiony w swoich działaniach, więc dlaczego Abby?

Abby pozostaje antagonistą, ale jest grywalną postacią, która ostatecznie odnosi sukces.

Ellie daje Owenowi i Mel szansę na przetrwanie jej poszukiwań zemsty. Jeśli podadzą lokalizację Abby i nie zrobią nic głupiego, wyjdą. Owen i tak rzuca się w stronę pistoletu Ellie, co kończy się walką, w której zarówno Owen, jak i Mel są martwi.

Zabijając Mel, Ellie przypadkowo zabija kobietę w ciąży, nie zdając sobie sprawy, że jest w ciąży, i ma całkowite załamanie. Tymczasem, bliżej końca gry, kiedy Abby rozwaliła Dinę twarz i przyłożyła nóż do jej gardła, jaka jest jej reakcja na wiadomość, że Dina jest w ciąży? "Dobry." To tylko służy wzmocnieniu jej sadystycznych tendencji, pomimo pewnych moralnie dobrych rzeczy, które robiła podczas gry.

Brak współczucia dla Abby niekoniecznie będzie problemem, ponieważ samo granie jako antagonista może zapewnić odświeżającą perspektywę. Staje się to głównym problemem w zakończeniu, jednak brak współczucia dodaje poczucia frustracji. ja chciał wygrać tę ostatnią walkę jako Ellie, a późniejsza decyzja Ellie o oszczędzeniu Abby jest tym bardziej irytująca. Buduje poczucie nihilizmu, ponieważ Abby pozostaje antagonistyczna, ale jest grywalną postacią, która ostatecznie odnosi sukces.

Na temat miłosierdzia

Źródło: Android Central

Tak więc, ponieważ Abby nie jest odpowiednikiem Ellie, ale Joela, nie ma spokoju w tym, że zostanie oszczędzona pod koniec gry. W żadnym momencie wcześniej, ani razu, nie wykazano, że Ellie rozważała możliwość litości. Kiedy później odkrywamy, że Ellie i Dina mieszkają spokojnie na farmie, Ellie początkowo odrzuca prośbę Tommy'ego aby wznowić polowanie na Abby, tylko po to, by zdać sobie sprawę, że musi to skończyć, gdy kontynuowane retrospekcje PTSD odtwarzają powtórkę Joela śmierć.

Wszystko to osiąga punkt kulminacyjny w ostatniej walce, gdy Ellie i Abby ścierają się w Santa Barbara. To w tej ostatecznej, surowej walce, posiniaczona, zmęczona i po odgryzieniu dwóch palców Ellie widzi wspomnienie Joela. To tylko krótki rzut oka na scenę, którą w całości widzimy później (taką, która zredukowała mnie do czerwonych oczu i płynących łez od Ashley Johnson i Troy Baker wykonują swoje serca), a jedną, którą później zrozumieliśmy, była ostatnia noc, w której Ellie zobaczyła Joela żywy. To właśnie tej nocy postanowiła spróbować mu wybaczyć. W tym momencie Ellie postanawia pozwolić Abby i Levowi odejść.

Ellie's to opowieść o przezwyciężaniu traumy i potrzebie zemsty. Widzisz podobny łuk w Avatar: The Last Airbender. Młoda magia wody Katara w końcu tropi człowieka, który zabił jej matkę, okradając ją i jej rodzinę w dzieciństwie. Jednak po konfrontacji z tym najeźdźcą i zobaczeniu, jak biedny i żałosny stał się, Katara nie może przez to przejść.

Jednak nie jest to bezpośrednie porównanie, ponieważ Katara znalazła nową rodzinę w swojej grupie przyjaciół, którzy ją kochali i troszczyli się o nią. Ellie straciła wszystko i w tym momencie przypomina jej się, że szansa na nowe życie z Joelem została jej brutalnie odebrana. Nie zamierza w magiczny sposób przestać mieć retrospekcji PTSD tylko dlatego, że oszczędziła Abby. Wracając do jej ostatniej prawdziwej rozmowy z Joelem i odmawiając jej pojednania, odmawiając jej wzrostu i życia, powinno, jeśli cokolwiek, ponownie zintensyfikować jej potrzebę zemsty, a nie ją osłabić.

Źródło: Android Central

Pomysł, że zemsta pozostawia cię pustym, nie jest niczym nowym. Przekazywanie tego wiarygodnie przez rozgrywkę pozostaje jednak nieco nieuchwytne. W Dishonored i jego kontynuacji Dishonored 2 najłatwiejszą drogą do zwycięstwa jest po prostu uboju. Jednak te gry są ostrożne, aby zauważyć, że śmierć sumuje się, a niektóre zasługiwać umrzeć, bezmyślna rzeź rodzi bezsensowną nędzę. To działa, ponieważ każda ostatnia śmierć jest w twoich rękach, jako gracz.

Nawet wtedy zawsze trzeba zapłacić. Nie chcesz zabić człowieka, który buduje mechaniczną armię dla twojego rywala? W porządku, ale musisz usmażyć jego mózg. Fundusze dla skorumpowanego regenta po prostu muszą zostać obcięte, ale nie chcesz, aby krew tej damy była na twoich rękach? Alternatywą jest przekazanie jej prześladowcy. Koszt zemsty zależy od ciebie, wiarygodnie budując to, jak powinieneś się czuć do końca.

W międzyczasie w The Last of Us Part 2 mamy przeciąć dziesiątki, jeśli nie setki ludzi prawie zawsze w samoobronie. Jednak kiedy Ellie w końcu ma w ręku zemstę, nie może przez to przejść. Przypadkowi chuligani zasługują na bardziej okrutne czyny niż ktoś, kto zabił twojego przybranego ojca, okaleczył jego brata, zabił innego z twoich bliskich przyjaciół i prawie zabił twoją dziewczynę.

Widzę echa zakończenia pierwszej gry złośliwie wywrócone na ich głowy, gdy Joel powiedział Ellie, że walczył przez długi czas przetrwanie i to w końcu „idziesz naprzód”. Ellie musi mieć znaczenie, być częścią lekarstwa na wybór, którego odebrał Joel podkreślono. „Po tym wszystkim, przez co przeszliśmy. Wszystko, co zrobiłem. To nie może być na nic ”.

A jednak tutaj jest. Setki, które zabiła, ofiary, które poniosła, ludzie, których straciła, jej muzyczny związek z Joelem: to dla nic.

Co mogło być

Źródło: Android Central

Najdziwniejsze w tym wszystkim jest to, że zdecydowanie wierzę, że było zakończenie, w którym można to przekazać, ta zemsta zabierze ci wszystko i pozostawi w pustce, a stanie się to po prostu przez zabicie Ellie Abby.

Pomimo całkowitego, ponurego nihilizmu, w jakim skąpane jest zakończenie tej gry, ogólnie bardzo lubię części gry.

Ewentualnie niech Ellie porzuci tę pogoń za teatrem. Znajdując siłę w swojej rodzinie, ucząc się radzenia sobie z zespołem stresu pourazowego i znoszenia go, jednocześnie posuwając się naprzód, dotarłaby do miejsca, które ma znacznie większy sens tematyczny. Są z tobą walki żargon zdobyć. Nauczenie się odpuszczania i życia z bólem ma tutaj sens. Potrafi zaakceptować słowa Joela i po prostu iść do przodu, pozwalając jej pogodzić się z utratą go.

Zamiast tego, łącząc te dwa razem, pozostajemy w naprawdę dziwacznej, najgorszej sytuacji z obu światów, pogrążając się w otchłani czystego nihilizmu, gdzie zemsta Abby jest uzasadniona, a Ellie nie. Abby od początku zakończyła cykl zemsty i odniosła sukces.

Nawet gdy cierpi, agencja Ellie zostaje odebrana. Jej relacja z Joelem była czasami napięta i napięta, ale jej muzyka, jej zamiłowanie do gitary od Joela, które ją nauczyły, Widzieć raz po raz w całej grze, jest czymś bliskim jej sercu, czymś uspokajającym - i jest dosłownie zerwany. Bezsensownie decyduje się oszczędzić Abby po odgryzieniu dwóch palców, co łamiąco zrywa jej muzyczne połączenie z Joelem.

Wszystko to jest dość surowe, więc powtórzę: pomimo całkowitego, ponurego nihilizmu, w jakim skąpane jest zakończenie tej gry, ogólnie bardzo lubię części gry. To doświadczenie, które zapamiętam, jedno, które ja jestem Cieszę się, że się podjąłem i że Naughty Dog zasługuje na wiele pochwał za opowiadanie. Mam nadzieję, że zespół, który ciężko nad tym pracował, cieszy się długim odpoczynkiem.

Ludzie mogą nadal walczyć o to, czy jest to historia o miłości, czy o nienawiści, kiedy nie trzeba wiele, aby zdać sobie sprawę, że to jedno i drugie. Miłość może zmienić się w nienawiść, a nienawiść w miłość. Sztuka jest subiektywna, ale jest też tworzona z przesłaniem, z intencją autora. Tworząc ten tytuł, zespół Naughty Dog wykazał się intencją w swojej sztuce. To absolutnie przekazuje wiadomość. Po prostu wątpię, czy to ten, którego zamierzali.