Slay the Spire op Android heeft een gebruikersinterface voor mieren, maar is verder uitstekend [Android-game van de week]

Bron: Michael Hicks / Android Central

Opgroeien met het spelen van Magic: The Gathering met mijn vrienden, het enige dat spannender is dan een epische combo-overwinning behalen was het gevoel van het openen van een boosterpakket en het spotten van een mythisch zeldzaam of legendarisch Ik wilde wanhopig mijn dekken. Maar als ik mijn nostalgische bril eenmaal heb afgezet, vraag ik me af hoeveel geld ik heb uitgegeven aan gokken op pakketten die nooit zijn beloond, in een poging de nieuwste edities en uitbreidingen bij te houden.

Onze laatste Spel van de week, Slay the Spire op Android, rijgt de naald tussen mijn jongere en oudere zelf. Het stelt me ​​in staat om de dagen van het bouwen van combo-gevulde kaartspellen en het opnemen van lastige tegenstanders opnieuw te beleven. Tegelijkertijd is het geen spel waarin je uren en tonnen geld moet besteden aan het bouwen van een kaartspel je hoopt te winnen - het is de bedoeling dat je meteen in de gameplay duikt en je deck aanpast zoals jij Gaan.

Slay the Spire, een roguelite-game met procedureel gegenereerde slechteriken, verschilt van veel spellen voor het bouwen van kaarten doordat de gameplay volledig om je speelbare personage draait. Kaarten of relikwieën kunnen de aanvals- of verdedigingsstatistieken van je pc verbeteren, de statistieken van tegenstanders verzwakken of directe schade aanrichten - allemaal met behulp van eindige energie die na elke beurt opnieuw wordt gegenereerd. Er zijn geen wezenskaarten, counterspells of andere mechanismen die de gameplay ingewikkelder zouden maken.

Bron: Michael Hicks / Android Central

Je bouwt langzaam een ​​krachtiger kaartspel op terwijl je vijanden verslaat, maar het wordt opgeblazen en verwaterd, tenzij je oudere kaarten gaandeweg verwijdert.

In plaats daarvan is Slay the Spire in wezen een turn-based RPG waarin je je aanval, verdediging en spreuken alleen kunt verbeteren door een beter pakket vaardigheden te bouwen. Met elke gevechtsoverwinning win je goud en de keuze voor één nieuwe kaart uit drie opties. Dan ga je naar de overworld-kaart en kies je tussen het opnemen van een andere slechterik voor meer buit, herstellen gezondheid of het verbeteren van de vaardigheden van kaarten bij een kampvuur, of het betalen van een handelaar om nieuwe kaarten te kopen - of om slechte kaarten te verwijderen kaarten. Je zult in de verleiding komen om gewoon coole nieuwe kaarten te kopen, maar als je geen middelen gebruikt om de zwakke, basiskaarten te wissen waarmee je bent begonnen, zit je vast met ze vast als een taaie baas een grote aanval op je uitvoert.

Aan het begin van elk spel kies je een van de vier hoofdpersonages, die elk hun eigen startkaarten en specifieke vaardigheden hebben. Afgezien van de willekeurige ontmoetingen, is de meeste gameplay-variëteit afkomstig van verschillende kaarttypen. Je kunt je concentreren op standaardaanvallen en -verdediging, vijanden ontwijken en vergiftigen, elementaire orbs kanaliseren die aanvallen versterken, of deckmanipulatie om bruikbare kaarten te vinden.

Bron: Michael Hicks / Android Central

Het kleine touchscreen veroorzaakte aanvankelijk een aantal onvermijdelijke problemen, maar als je eenmaal gewend bent aan de bedieningselementen, zul je ze sneller en intuïtiever vinden dan een controller.

Ervan uitgaande dat je Slay the Spire in het verleden hebt gespeeld, kun je je afvragen hoe goed deze poort het doet op een smal telefoonscherm. Het meest voor de hand liggende probleem met Slay the Spire op Android is dat mijn duim geen muiscursor is en dat mijn Pixel 3a-scherm te klein is gezien de hoeveelheid informatie die de gebruikersinterface van de game moet overbrengen. De game is standaard ingesteld op de Bigger Text-modus, maar ik begon zeker wat vermoeidheid van de ogen te voelen nadat ik een uur lang had samengeknepen om verschillende kaarteffecten te lezen. Het kan een paar pogingen kosten om op de kleine pictogrammen voor relikwieën, drankjes of statuseffecten te tikken om erachter te komen wat ze doen. En als uw vingers de rand van het telefoondisplay aanraken terwijl u een kaart selecteert, kunt u deze per ongeluk afspelen terwijl u deze gewoon probeerde te lezen.

Ondanks deze onvermijdelijke touchscreen-problemen, gaf ik er toch de voorkeur aan boven één voor één door mijn kaarten te scrollen in de Xbox-versie met de joystick. Het tactiele gevoel om met mijn duimen tussen kaarten te wisselen en ze naar een vijand te vegen, voelt natuurlijker en dynamischer aan. En hoewel de pc-versie nauwkeuriger en minder pijnlijk voor de ogen is, geef ik er veel de voorkeur aan de mogelijkheid te hebben om mijn laatste kerkerkruip vanuit bed of de bank voort te zetten.

Bron: Michael Hicks / Android Central

Natuurlijk noemden mijn collega's bij iMore Slay the Spire een van de beste iPad-games voor een reden. Als je een grotere Android-telefoon hebt, of bij voorkeur een Android- of Chrome OS-tablet zoals de Lenovo Chromebook Duet om dit op te spelen, profiteer je van de touchscreen-bediening terwijl je dingen echt een beetje beter kunt zien en lezen!

Het mag dan Slay the Spire worden genoemd, maar het is al uitdagend genoeg dat de meeste spelers er nooit in slagen om te "winnen". Maar de geleidelijke moeilijkheidsgraad betekent niet dat het spel oneerlijk is. Je begint na elke ronde gewoon vanaf de eerste ronde, dus je moet vertrouwen op je eigen strategieën voor het bouwen van kaarten in plaats van XP-level-ups om te slagen. Een van de beste kaartspellen voor Android, Slay the Spire roept andere voormalige kaartspelers op die een strategiekaartspel willen zonder DLC, digitale boosterpakketten of afhankelijkheid van online multiplayer voor herspeelbaarheid.