Star Wars: Tales from the Galaxy's Edge review - Een Azumel, een droid en een Jedi lopen een bar binnen

Bron: ILMxLab

Star Wars: Tales From the Galaxy's Edge markeert de release van de tweede grote VR-exclusieve versie Star Wars-serie, als vervolg op de succesvolle Vader Immortal-trilogie uit 2019. Hetzelfde team achter die titel heeft zich op een significante manier vertakt en verplaatst van de zeer lineaire en deprimerend korte Vader Onsterfelijk hoofdverhaal van een game die enkele uren duurt en je meeneemt naar tientallen verschillende locaties door het hele gebied ervaring. Tales From the Galaxy's Edge is een Oculus Quest-familie exclusieve game die zich afspeelt op Batuu, gecentreerd rond dezelfde Blackspire Outpost en Seezelslak's Cantina die te vinden zijn in Disney-themaparken in Florida en Californië.

Het team lijkt de specifieke kritiek van Vader Immortal ter harte te hebben genomen bij het ontwerpen Verhalen. Alles, van het stemwerk tot de actie, is aanzienlijk verbeterd ten opzichte van die game, maar het is nog steeds in staat om aan te scherpen wat die serie zo krachtig maakte: de schaal. Deze keer lopen we echter niet alleen door middelpuntmomenten in een zwaar scripted verhaal - Tales From the Galaxy's Edge speelt zich af over een grote tijdspanne, uit het tijdperk van de High Republic enkele honderden jaren vóór de theatrale prequels van Star Wars, tot gebeurtenissen die in de tijdlijn tussen theatrale Star Wars-afleveringen 8 plaatsvinden en 9.

Verhalen plaatst je in de schoenen van een droid-reparatietechnicus die is binnengevallen bij de Guavian Death Gang en, op de juiste manier van het misdaadsyndicaat, is aan hun slechte kant gekomen en wordt overal opgejaagd Gaan. Het hoofdverhaal is een heel andere ervaring dan Vader Immortal, waarin je voornamelijk een Lightsaber en Force-krachten het grootste deel van het spel gebruikte. Terwijl sommige van Seezelslak's verhalen je in de schoenen plaatsen van Force-zwaaiende Jedi uit het tijdperk van de Hoge Republiek, van dit spel wordt besteed aan het fotograferen van ruimtepiraten met blasters en het opruimen van ingrediënten uit Batuu voor snacks bij de cantina. Het is een briljant avontuur met hier en daar een paar eigenaardigheden, maar uiteindelijk is het de volgende Star Wars VR-game die je moet hebben.

Bron: ILMxLab

Je vraagt ​​je misschien af ​​wat Star Wars: Tales From the Galaxy's Edge anders maakt dan de Vader Immortal-trilogie. Het antwoord is alles, maar in een notendop: reikwijdte is de grootste verandering. Toen Vader Immortal: Episode 1 op 21 mei 2019 werd uitgebracht, waren veel gamers belachelijk opgewonden om eindelijk een verhaal met Darth Vader in het enige medium dat je echt zou kunnen laten begrijpen hoe angstaanjagend hij werkelijk is: VR. Stel je onze collectieve teleurstelling voor toen de eerste aflevering in minder dan 45 minuten werd voltooid, met daaropvolgende afleveringen 2 en 3 die slechts ongeveer 30 minuten per stuk duurden.

De echte reden om deze spellen te kopen was ongetwijfeld de Lightsaber Dojo, en het blijkt dat hetzelfde Jose Perez III, die toezicht hield op de Lightsaber Dojo, is de regisseur van Tales From the Galaxy Rand. In plaats van een lineair verhaal vol gebeurtenissen uit het script en kleine, samengestelde gebieden om door te komen, Verhalen opent zich niet alleen voor een veel bredere wereld op de planeet Batuu, maar betreedt ook verschillende historische Star Wars-tijdperken verteld door middel van verhalen - ervaren via gameplay uit de eerste hand - allemaal met zijmissies, uitdagingen en missies gedurende.

Mijn verwachtingen van de reikwijdte werden consequent overtroffen terwijl ik me een weg baant door het spel

Mijn verwachtingen van de reikwijdte werden consequent overtroffen terwijl ik me een weg baant door het spel, ervan uitgaande dat het net om de hoek moest eindigen en ik elk moment teleurgesteld zou zijn. Onnodig te zeggen dat na 2 dagen spelen totdat de batterij van mijn Quest 2 leeg was, ik de eerste grote verhaalsequentie van Seezelslak die me steevast naar de tijd van de Hoge Republiek zou brengen periode. Niet alleen dat, maar ik had de reparatiebay van de droid nog steeds niet ontgrendeld, had C-3PO, R2-D2, Yoda of een van de bekende hoofdpersonages in dit verhaal nog niet ontmoet.

Het zijn deze nieuwe verhalen op nieuwe planeten, tussenfilms en in geheel nieuwe tijdlijnen die Tales From the Galaxy's Edge echt laten schitteren

Verrassend genoeg was het feit dat ik het niet eens erg vond om zo lang te doen om deze kansen te pakken, omdat de nieuwe personages die werden geïntroduceerd, vooral Seezelslak, had ik meer ontmoetingen met hen willen in plaats van de bekende gezichten die we altijd lijken te vinden in Star Wars avonturen. Het zijn deze nieuwe verhalen op nieuwe planeten, tussenfilms en in geheel nieuwe tijdlijnen die Tales From the Galaxy's Edge echt laten schitteren. Ik had zeker geen game verwacht die zich afspeelt tussen films in de slechtste Star Wars-tijdlijn (tussen Afleveringen 8 en 9, om precies te zijn) om de eerste titel te zijn die ons een kijkje geeft in de aankomende glorie van The High Republiek tijdperk.

De breedte van de gameplay die overal wordt aangeboden Verhalen past perfect bij de indrukwekkende reikwijdte van het verhaal en de instellingen, want je zult merken dat je Guavian Death Gang-leden vernietigt tijdens het repareren het ene moment droids en puzzels oplossen, en nog een minuut chillen met Seezelslak in de cantina terwijl je darts gooit en afschrikt Porgs. Seezelslak is misschien wel mijn enige favoriete personage dat in de loop van de tijd in de Star Wars-overlevering is geïntroduceerd - veel daarvan is te danken aan de intrigerende dialoog en voice-over van acteur Bobby Moynihan.

Alleen al het kijken naar Seezelslak-praten is al entertainment genoeg, met de zijne 6 5 ogen die rondkijken en zo realistisch bewegen als je zou verwachten van een kolossaal buitenaards wezen. Het doet je echt waarderen dat Seezelslak vriendelijk is, omdat zijn enorme, 8ft hoge frame gemakkelijk zou passen als een formidabel baasgevecht als de situatie anders was. In feite wordt dit gevoel voor schaal ongelooflijk goed gebruikt tijdens het spel, terwijl kleine Guavian Death Gang-droids stiekem in de lucht verschijnen, vaak onopgemerkt vanwege hun kleine formaat.

Als je als een nederige droid-reparateur The Wilds of Batuu betreedt, bewijst dat alleen maar dat de Outer Rim in Star Wars net zo wild is als alles wat in ruimtewesterns zoals Firefly wordt gekookt. Guavian Death Gang-leden en vijandige droids verschijnen bij elke bocht, en de arena's zijn wederom verrassend dicht en goed bevolkt. Hoewel de aanvankelijke stroom het spel erg lineair doet lijken, wordt die façade snel afgeworpen op het moment dat je een van de gebieden betreedt waar een gevecht plaatsvindt. volgt, omdat je regelmatig vertakkende paden zult vinden die je boven of achter de actie brengen, waardoor je je spel kunt veranderen stijl.

Passend bij de rest van de ervaring, was ik aangenaam verrast om gevechten uitdagend en strategisch te vinden; veel meer zoals de Lightsaber Dojo's in termen van vaardigheid die nodig is om gevechten op harde moeilijkheidsgraad te voltooien. 2 schoten van een blaster op hard en je bent dood, keert terug naar het vorige checkpoint en wordt gedwongen je strategie te heroverwegen. Je hebt ook een hoverpack waarmee je verticaal kunt bewegen, waarmee je blastervuur ​​kunt vermijden door de lucht in te vliegen, tussen niveaus op kliffen te bewegen en onderweg geheimen te vinden.

Ik begrijp eindelijk waarom Stormtroopers nooit iets lijken te schieten; blasters kunnen vreselijk onnauwkeurig zijn.

Ik begreep ook eindelijk waarom Stormtroopers nooit iets lijken te schieten; Blasters kunnen vreselijk onnauwkeurig zijn, vooral als ze voor snelvuren gaan. Het ene schot kan er recht op landen, terwijl andere opnamen bijna altijd een beetje uit het midden liggen. Je kunt altijd vijanden aanvallen als blasters niet bij je passen, hoewel de selectie van meer dan een half dozijn wapens zeker de gevechten verandert.

Maar mijn favoriete onderdeel van de strijd waren niet de uitgestrekte gebieden met meerdere niveaus of de interessante selectie blasters - het waren de trainingsafstandsbedieningen. Misschien herinner je je deze zwevende lichtbollen met een vreemde naam uit Star Wars Episode IV: A New Hope. Ja, precies dezelfde waarmee Luke Skywalker zijn krachtscherpte aan het scherpen was, zijn aanwezig in dit spel en kunnen tijdens gevechten als sidekicks worden gebruikt. De game bevat verschillende modellen, elk met een andere kleur, die allemaal verschillende functies vervullen.

Haal een van deze handige droids uit je inventaris en gooi hem in de lucht om te beginnen - hij zal je volgen tot zijn dood en onderdrukkend vuur afgeven zodat je kunt door arena's bewegen, doelen identificeren die door de augmented reality-lens van je vizier kunnen worden gezien, of zelfs gewoon in het gezicht van vijanden opblazen voor een groots finale. Bovendien kun je deze droids repareren met je handige multitool, die ook tijdens het spel wordt gebruikt om puzzels op te lossen.

Visueel schittert de game absoluut op de Oculus Quest 2. Exclusief voor de Quest-familie is een grote afwijking van Vader Immortal, die werd gelanceerd op Quest en pc, en later werd geport naar de PSVR op PS4. Op Quest zijn betekent dat het niveau van visuele getrouwheid niet helemaal is wat je op een pc zou vinden, en dat er geen geavanceerd is natuurkundig modelleren zoals je zult vinden in zoiets als Half-Life: Alyx, maar wat hier is, ziet er echt prachtig uit.

Visueel schittert de game absoluut op de Oculus Quest 2

Texturen hebben een hoge resolutie, modellen zien er allemaal gedetailleerd en voortreffelijk gemodelleerd uit, en zijn real-time verlichting en ultraheldere resolutie op Quest 2, in het bijzonder, zien er veel beter uit dan ik zou hebben verwacht. De dichtheid en plaatsing van objecten wordt, verrassend genoeg, helemaal niet beïnvloed door hun kwaliteit en geven het gevoel dat de wereld leeft. Maar het belangrijkste is dat animaties behoorlijk complex zijn en er absoluut fantastisch uitzien, zelfs als je personages van dichtbij en persoonlijk leert kennen.

Een beetje ruw aan de randen

Star Wars: Tales From the Galaxy's Edge: What I don't like

Bron: ILMxLab

Hoewel ik nooit het gevoel had dat de getrouwheid van het gevecht in Vader Immortal enige verandering nodig had, kon het hanteren van de blaster in Tales From the Galaxy's Edge een beetje werk gebruiken. Ik merkte dat mijn negatieve mening over het gebruik van wapens in de loop van de tijd afnam, maar het voelt nog steeds niet zo realistisch of visceraal aan als toonaangevende shooters zoals Half-Life: Alyx. De wapens hebben geen echt gewicht of terugslag, en ik had vaak het gevoel dat ik niet te dicht bij muren of dekking kon komen vanwege grote hitboxes op objecten, waardoor ik op de rand van een rots schiet waar ik me achter verstopte in plaats van op de vijand die ik mikte Bij.

De mechanica voor het grijpen van deze wapens vereist vaak dat u te nauwkeurig bent

Als je nog nooit een game als Half-Life: Alyx in VR hebt gespeeld, vind je dit misschien niet zo'n groot probleem, maar Valve heeft dit jaar zeker spelers verwend met de geweerbehandeling in die game. Ook voorraadbeheer kan soms erg onhandig aanvoelen. Je kunt in het spel één pistool op elk van je heupen in een holster steken en ze pakken Han Solo stijl om vijanden neer te schieten zodra ze verschijnen. Het probleem is dat de snapping-mechanica voor deze wapens vaak vereist dat je te nauwkeurig bent, omdat je de omgaan met van het pistool in plaats van ergens op het pistool zelf.

Dit precisieprobleem baant zich ook een weg naar andere objecten in de gamewereld. Het oppakken van items kan bijvoorbeeld net zo onhandig aanvoelen. Hoewel je objecten op een paar meter afstand kunt aanwijzen en ze kunt oppakken (wat helpt voorkomen dat dingen vast komen te zitten in onbereikbare gebieden), is deze monteur nogal kieskeurig. Het zou leuk geweest zijn om het een beetje vergevingsgezinder te maken.

Hoewel de game je goed door de bedieningselementen en basismechanica in de introductiereeks leidt, had ik niet het gevoel dat het een deel van de tertiaire mechanica goed verklaarde. Dit deel is niet per se een negatief punt, omdat ik niet graag handen vasthoud in games. Sommige spelers vinden het gebrek aan uitleg voor verschillende mechanica echter een beetje onaangenaam.

Het trainen van afstandsbedieningen leek een bergingsitem om op te pakken totdat ik er per ongeluk een liet rondzweven en vond dat hij vijanden neerschoot in plaats van mij

Het trainen van afstandsbedieningen leek bijvoorbeeld gewoon een bergingsitem om op te halen totdat ik er per ongeluk een liet rondzweven en merkte dat hij vijanden neerschoot in plaats van mij. Gezien hun naam, nam ik aan dat ze bedoeld waren om mijn blaster-richtvaardigheden aan te scherpen in plaats van als een gevechtsgenoot. Ik heb ook uren van het spel meegemaakt en vroeg me af waarom ik in vredesnaam credits verzamelde en niet te horen kreeg waaraan ik ze moest uitgeven. Uiteindelijk kom je erachter maar het duurde langer dan ik had verwacht.

Hoewel dit onze eerste glimp was van het tijdperk van The High Republic, kon ik niet anders dan teleurgesteld zijn door hoe weinig High Republic-content we eigenlijk kregen. Wat dat betreft hoopte ik ook op meer verhalen van Seezelslak in dit avontuur. Op basis van het verhaal verwacht ik dat er in deel 2 meer allerlei soorten verhalen zullen zijn, wat het waarschijnlijk onderscheidt uit dit deel, maar ik had gedacht dat het verhalengedeelte meer betrokken zou zijn op basis van wat we wisten in de aanloop naar het vrijlating.

Star Wars: Tales From the Galaxy's Edge: Moet je kopen?

Bron: ILMxLab

Star Wars-fans van alle leeftijden zullen het geweldig vinden om blastervuur ​​uit te wisselen op een manier die ze gewoon nooit hebben kunnen doen. VR heeft een speciale manier om je in de schoenen te plaatsen van een personage dat games op een tv gewoon niet kunnen. Van de omvang van de omgevingen tot de levendigheid van de personages, Tales From the Galaxy's Edge heeft voor elk wat wils, al ga je zeker het meest genieten als je op zoek bent naar een solide actie-avonturenspel.

Ik verwachtte dat Seezelslak nog een paar verhalen zou vertellen in dit deel, maar ik neem aan dat dit een groot deel zal zijn van deel 2 van Verhalen die begin volgend jaar uitkomt. Ik stel me ook voor dat mensen die vooral genoten van de Lightsaber Dojo's in de Vader Immortal-trilogie misschien een beetje teleurgesteld zijn dat er hier geen gelijkwaardige vervanging is. Persoonlijk heb ik liever een uitgebreid verhaal en avontuur voor één speler, zoals waarin zich ontvouwt Verhalen, maar het is zeker de moeite waard om op te merken dat deze game niet dezelfde highscore-eindgame heeft als Vader Immortal.

4uit 5

Na de 6 uur die ik de afgelopen dagen in Tales From the Galaxyy's Edge heb gestort, ben ik blij te kunnen zeggen dat ik een stuk gelukkiger ben met hoe dit is verlopen in vergelijking met Vader Immortal. Dit spel is absoluut het instappunt van $ 25 waard; iets wat ik persoonlijk niet voelde over het prijskaartje van de Vader Immortal. Het beste gedeelte? Dit is slechts deel 1 van minimaal 2 delen in deze nieuwe serie, waarvan de tweede gepland staat om begin 2021 te lanceren.