Terug in de winter van 2009, deden de geruchten de ronde dat Google in de telefoonwereld terecht zou komen. Eerder boden ze zogenaamde Android Developer Phones aan (we kennen ze als de G1 en de Magic, beide gemaakt door HTC voor de referentieapparaten van Google), maar dit was vermoedelijk iets anders. Velen bij Google ontkenden deze geruchten, maar zoals we allemaal zagen in januari, de Nexus One werd onthuld.
De Nexus One was een enorme sprong voorwaarts in vergelijking met de huidige generatie premium smartphones van die tijd. Een snelle 1 GHz-processor en 512 MB RAM voedden het AMOLED-scherm, en het luidde al snel een tijdperk in van wat bekend werd als de "superphone".
Volgens de huidige maatstaven zijn de specificaties van de Nexus One behoorlijk matig, maar toen waren ze ongehoord. Om bij deze geweldige specificaties te passen, was een premium build met een unibody-ontwerp en een zekerheid van snelle en vroege updates voor het Android-besturingssysteem. De hardware had een aantal problemen, maar het kon ons niemand schelen wanneer
Froyo kwam uit, omdat het snel was - en dat gold ook voor de OS-update. Het Nexus-programma was een hit, zo niet een zeer succesvolle retailonderneming, en we wisten dat het interessant zou worden.Verizon biedt de Pixel 4a aan voor slechts $ 10 / maand op nieuwe Unlimited-lijnen
De Nexus One zette de toon voor de Nexus-lijn en wat het zou worden.
Kom maar op met de Nexus S.
Google ging door met het brengen van de Nexus S ongeveer een jaar later, in december 2010. Deze keer gaven ze de oorspronkelijke methode op om de Nexus rechtstreeks te verkopen, in plaats daarvan kozen ze ervoor om samen te werken met retailpartners zoals Best Buy en Carphone Warehouse. De Nexus S bracht dezelfde geweldige hardware van Samsung die wereldwijd werd gebruikt in de originele Galaxy S lijn, terwijl ze NFC toevoegen en de problemen wegnemen die Samsung heeft veroorzaakt door hun eigen versie van Android. Wikkel die Hummingbird-processor in een sexy gebogen schaal, zonder enige gps-antenne met buggy, en je hebt een erg mooie 4-inch telefoon gekregen. Maar het was nog steeds geen erg grote verkoper, tot zes maanden later toen Google iedereen verraste en vrijgaf een versie op Sprint met Wimax-gegevens, om op te starten.
Veel mensen waren bezorgd over hoe een carrier-versie van een Nexus zou passen in het Android Open Source Project en snel updateschema waar we aan wennen van het hebben van Nexus-telefoons, maar de rest van het jaar verliep het redelijk soepel, en Peperkoek werd verder verfijnd.
Betreed de Melkweg
Snel vooruit na een zomer van geruchten en speculatie, en we zagen de Galaxy Nexus en Ijs Sandwich. Nu zijn we aan het praten.
Een groot, helder scherm en dual-core CPU, een volledige gigabyte RAM en een geweldig nieuw besturingssysteem om er gebruik van te maken, maakten veel mensen enthousiast. We keken naar de feed vanuit Hong Kong en toen elke functie van de Galaxy Nexus werd aangekondigd, raakten we allemaal enthousiast over een releasedatum en prijs.
Die opwinding nam snel af voor veel mensen in de VS, omdat we hoorden dat de telefoon alleen via Verizon zou worden verkocht. Google had zijn ontgrendelde en open model hier in de Verenigde Staten verlaten en in plaats daarvan gekozen voor een koerier versie van een Nexus - compleet met propriëtaire "bloatware" en, erger nog, geen definitieve controle over de update werkwijze. Als je in de VS een Nexus wilde die niet het Verizon-model was, moest je er een importeren en zat je met hoge prijzen en zonder garantie. Sprint kwam al snel weer in het spel met zijn eigen LTE-versie, en dingen werden lelijk. Omdat er kleine updates werden uitgebracht, kwamen ze niet erg snel (of helemaal niet) naar de carrier-modellen en waren nerds overal op het kookpunt. Eind juni 2012 kwam het allemaal tot een hoogtepunt.
Op Google I / O 2012 zagen we de Google Play Store eindelijk (en opnieuw) een Nexus-telefoon verkopen. De online verkopen rechtstreeks van Google waren terug, de prijzen waren geweldig en de koerier was buiten beeld. Dat is wanneer Jelly Bean verscheen voor het eerst, en de kloof tussen de carrier-versies en de ontgrendelde versie van de Nexus-telefoons werd breed en lelijk. Kort daarna zagen we de Sprint- en Verizon-versies verdwijnen uit het AOSP-project, en overal hoorde je geschreeuw "het is geen echte Nexus." Gebruikers wachtten en wachtten op de Jelly Bean-update, er werden petities gemaakt en veel tanden waren dat knarset. Het is nog steeds niet helemaal gesorteerd, aangezien de GSM-versies van de Galaxy Nexus Android 4.1.2 gebruiken - wat biedt een paar kleine maar welkome prestatieverbeteringen - terwijl de Sprint- en Verizon-versies dat niet waren bijgewerkt.
En nu, de Nexus 4
Na een misselijkmakende zomer van geruchten en gekkigheid, zien we eindelijk de Nexus 4. LG is een nieuwe partner, maar het lijkt er zeker op dat ze de A-game naar het productieproces hebben gebracht. Er wordt veel geklaagd over specificaties, meer over het feit dat LG de OEM is en nog meer over het niet zien van een versie voor de providers. Het is terug in de Play Store, op een ongelooflijke prijs. We weten niet zeker wat Google heeft gepland voor mensen die een Nexus met LTE willen of die werkt op CDMA-netwerken. Ze delen niet, en we staan niet op het punt om ze ten tweede te raden. Na het debacle dat de Galaxy Nexus is, gaan we ze ook niet de schuld geven.
Geniet van een paar foto's van de Nexus-familie en geniet van al het Nexus 4-nieuws dat je een tijdje zult zien.